Winter in Seltschach
Afgelopen kerstvakantie waren we zelf in Oostenrijk. Het huis was niet verhuurd vanwege de zeer kort van tevoren aangescherpte maatregelen in Oostenrijk. Omdat het voor ons niet uitmaakt of we nu thuis in Rotterdam of thuis in Oostenrijk zitten, hebben we gekozen om van uitzicht te veranderen en af te reizen naar Karinthië.
Jozef
Daar sprak ik Jozef. Jozef is de man met de tractor, die ervoor zorgt dat in de winter onze weg begaanbaar blijft en de huizen toegankelijk. Hij is een Oostenrijker die drie jaar lang in Nederland heeft gewoond in de jaren ’70. Hij is getrouwd met een Nederlandse vrouw en spreekt nog goed Nederlands met een prachtig Limburgs accent. Jozef kon mij van alles vertellen over het gebied, de cultuur en de politiek in Karinthië. Maar waar hij vooral enthousiast over werd, is het bedrijf van zijn dochter. Ze heeft een peuterspeelzaal helemaal achter in het dorp, ver voorbij de laatste huizen. Daar kunnen de kinderen naar hartenlust de hele dag buiten spelen en alle dieren verzorgen. Sommige kinderen komen nog naar deze plek als ze allang op de basisschool zitten.
Hij vertelde ook dat de bewoners, of in ieder geval hijzelf, een stukje van de alm bezitten waar de skipistes op gevestigd zijn.
Ik vind dit soort verhalen mooi om te horen.
Ten eerste omdat hij zo trots is op zijn dochter en dat zij zo’n mooi bedrijf heeft. Op die manier wordt het dorp steeds meer eigen en worden de bewoners mensen met hun eigen verhaal en eigen gezicht.
Ten tweede omdat de gemeenschapszin in Seltschach een belangrijke rol speelt. Het is een kleine gemeenschap op de berg. Er is geen bakker, wel een kroeg en een kerk en een brandweer. Mensen zullen zonder het skigebied en de liften van het Dreiländereck nog veel meer op elkaar zijn aangewezen. Als buitenstaander kom je daar niet zomaar tussen, zeker niet als je maar even in het gebied bent. Toch wordt, door dit soort verhalen, de afstand iets kleiner. Mijn streven, in de komende jaren, is om de mensen direct om ons heen beter te leren kennen. En om die verhalen via de website met jullie te delen. Zodat ook de bewoners van Seltschach een klein beetje meer “eigen” worden voor onze toekomstige gasten.
Dat je weet wie die man is op de tractor die in de winter de weg schoonhoudt. Groet hem maar als je er bent, hij zal je in het zangerige Limburgs beantwoorden.
0 reacties